എന്നേ മറ്റുള്ളവർ നിരസിക്കപ്പെടുമോ എന്ന് ഞാൻ ഭയപ്പെട്ടു

എന്നെ ഒരിക്കലും ഞാൻ നിരസിക്കാതിരിക്കാൻ പഠിക്കുന്നതുവരെ,,

എന്നേ മറ്റുള്ളവർ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെടുമോയെന്ന് ഞാൻ ഭയപ്പെട്ടു

എന്നെ ഒരിക്കലും ഞാൻ ഉപേക്ഷിക്കാതിരിക്കാൻ പഠിക്കുന്നതുവരെ,,,

മറ്റുള്ളവരുടെ അഭിപ്രായങ്ങളെ ഞാൻ ഭയപ്പെട്ടു

ഞാൻ വഹിച്ചതിൽ കൂടുതൽ ഭാരം അവർ വഹിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നത് വരെ

വേദനാജനകമായ അവസരങ്ങളെ ഞാൻ ഭയപ്പെട്ടു

അവയും പുതിയ തുടക്കങ്ങളാണെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നത് വരെ,,,

മറ്റുള്ളവർ എന്നേ ദുർബലനായി കാണപ്പെടുമെന്ന് ഞാൻ ഭയപ്പെട്ടു

ഞാൻ എത്ര ശക്തനാണെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നതുവരെ,,,,,

ഞാൻ മറ്റുള്ളവരുടെ കണ്ണിൽ ചെറുതും അപ്രധാനവുമായി കാണപ്പെടുമെന്ന് ഭയപ്പെട്ടു

എന്റെ യഥാർത്ഥ ശക്തിയും കഴിവും ഞാൻ കണ്ടെത്തുന്നതുവരെ,,,,

എന്നേ മറ്റുള്ളവർ അഴകില്ലാത്തവനായി കാണപ്പെടുമോ എന്ന് ഞാൻ ഭയപ്പെട്ടു

എന്റെ സ്വന്തം സൗന്ദര്യത്തെ പൂർണ്ണമായി വിലമതിക്കാൻ  പഠിക്കുന്നതുവരെ,,,,

പരാജയത്തെ ഞാൻ ഭയന്നു

അത് ഒരു മിഥ്യയാണെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നത് വരെ,,,,,

സ്നേഹത്തിന്റെയും വളർച്ചയുടെയും പഠനത്തിന്റെയും കണ്ണുകളിലൂടെ എന്നേ ഞാൻ നോക്കിക്കാണാൻ പഠിച്ചു. 

മാറ്റത്തെ ഞാൻ ഭയപ്പെട്ടു

അത് ജീവിതത്തിന്റെ അനിവാര്യമായ ഭാഗമാണെന്ന് ഞാൻ മനസ്സിലാക്കുന്നത് വരെ,,,

താൽക്കാലികവും ക്ഷണികവുമായ കാര്യങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ഒരു ലോകത്ത്

തനിച്ചായിരിക്കാൻ എനിക്ക് ഭയമായിരുന്നു

എന്റെ സ്വന്തം കമ്പനിയെ പൂർണമായി ഉൾക്കൊള്ളാനും അഭിനന്ദിക്കാനും ഞാൻ പഠിക്കുന്നതുവരെ,,,,

ഇരുട്ടിനെ ഞാൻ ഭയന്നു

ഞാൻ വെളിച്ചമാണെന്ന് ഓർക്കുന്നതുവരെ,,,,

പിന്നെ എനിക്ക് ജീവിതത്തെ ഭയമായിരുന്നു

ഞാൻ ആരാണെന്ന് ഓർമ്മ വരുന്നത് വരെ.,,,,

ഞാൻ ദൈവത്തിന്റെ പൊന്നോമന മകൾ,,,,, ❤